Debiutancki tom wierszy Mickiewicza, zatytułowany „Poezje”, ukazał się w Wilnie w czerwcu 1822 roku. Zawierał między innymi zbiór „Ballady i romanse”, wybrane w tym roku przez parę prezydencką do głośnego czytania w corocznej akcji Narodowego Czytania.

W wierszach tego cyklu Mickiewicz zawarł wszystkie idee i motywy epoki romantyzmu - podania i legendy rycerskie, sięgnięcie do przeszłości narodowej, zwłaszcza średniowiecza, fantastykę i niesamowitość, uczuciowość i religijność, ludowość.
Cechy te złożyły się na niepowtarzalną całość, która od czasów wydania cyklu do dziś porusza czytelników, na nowo i wciąż inspirując nie tylko artystów sceny, ale również pieśniarzy, plastyków, filmowców.

Jedenastu uczestników jaworskiego Narodowego Czytania reprezentowało dwa pokolenia i dwa spojrzenia na tegoroczną lekturę.
„Dudarz”, „Świteź” i „Powrót taty” stały się nostalgiczną podróżą w czasie do lat szkolnej ławy, czasów dzieciństwa dla trojki czytających pań. Ich interpretacja była perfekcyjna, kompletna, czuło się zrozumienie każdego wersu, każdego słowa.
Świeżo, dynamicznie i młodzieńczo zabrzmiały „Pani Twardowska”, „Pierwiosnek”, „Romantyczność”, „Świteź”, „Świtezianka”, „Powrót taty”, „Rękawiczka”, „Lilije”, „To lubię” i „Rybka” przeczytane przez ósemkę uzdolnionej młodzieży z Grupy Teatralnej Wernisaż z Jaworskiego Klubu Piast.

Wszystkie te osoby, mimo różnic, połączyło zamiłowanie do słowa pisanego (literatury) i teatru.